دیابت نوع 2

دیابت نوع 2

در دیابت نوع 2 انسولین در بدن در ابتدا به مقدار طبیعی تولید می شود. در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 اختلال عملکرد گیرنده انسولین در سلول های عضلانی منجر به ایجاد مقاومت به انسولین می شود.  سلول های مغز گیرنده انسولین ندارند. قند، پروتئین و چربی مواد غذایی پس از ورود به دستگاه گوارش و هضم شدن تبدیل به قند ساده شده و جذب گردش خون می شود. قند جذب شده در گردش خون  در حضور انسولین وارد سلول ها چربی وعضله می گردد. بدنبال ابتلا به مقاومت به انسولین در فرد، انسولین خون افزایش می یابد. در این مرجله ممکن است قند خون ناشتا طبیعی باشد. در افراد مبتلا به دیابت بدنبال مصرف غذا  قند خون افزایش می یابد، زیرا سلول های عضلانی بعلت مقاومت به انسولین نمی توانند قند خون را برداشت نمایند. در عوض بعلت بالا بودن سطح انسولین در خون، قند خون وارد سلول های چربی شده و بافت چربی بدن افزایش یافته و منجر به چاقی می شود. در صورتی که فرد تحرک کافی نداشته باشد بافت چربی بیشتر در ناحیه شکم افزایش می یابد. افزایش بافت چربی در ناحیه شکم بعلت ترشح مواد التهابی از آنها است. این مواد التهابی منجر به افزایش مقاومت به انسولین، تصلب شرایین، افزایش بیماریهای قلبی عروقی، تشدید دیابت و آسیب به کلیه ها می شود. بدنبال طولانی شدن مقاومت به انسولین به تدریج تولید انسولین در لوزالمعده کاهش می یابد. در این حالت قند خون ناشتا افزایش می یابد.